W grobowcu w Japonii odnaleziono olbrzymi, mający około 2,6 m długości, miecz

Naukowcy poinformowali, że odkryli największy miecz w Japonii z IV wieku. Miecz dakō  znaleziony w mieście Nara ma około 2,6 m długości i jest największym tego typu znaleziskiem z IV wieku wykonanym z żelaza w Azji Wschodniej. Zostały już zarejestrowane jako skarby narodowe Japonii.

Kopiec grobowy Tomio Maruyama w Nara

aukowcy w Japonii poinformowali, że w mieście Nara w Japonii w kurhanie z IV wieku zostały odkryte największy żelazny miecz dakō i największe lustro z brązu. Do odkrycia doszło w listopadzie ubiegłego roku.

[te odkrycia] wskazują, że technologia okresu Kofun (300-710) wykracza poza to, co sobie wyobrażano, i są arcydziełami w metaloplastyce z tego okresu

– powiedział Kosaku Okabayashi, zastępca dyrektora Instytutu Archeologicznego Prefektury Nara w Kashihara.

Znaleziony miecz w Japonii jest najstarszym przykładem miecza dakō. Wyróżnia się falistym, wężowatym kształtem, od którego pochodzi jego nazwa. Do tej pory w całej Japonii znaleziono ponad 80 innych mieczy typu dakō, uważanych za przedmioty pogrzebowe.

Długość miecza wynosi około 2,6 metra, co czyni go najdłuższym znalezionym mieczem tego typu. Ostrze ma szerokość 6 cm. Dotychczasowy najdłuższy miecz dakō odkryty wcześniej wynosił około 1,15 m. Natomiast reszta znaleziska w Naro, lustro i tarcze są uważane za narzędzia do ochrony zmarłych przed złymi duchami. Uważa się, że miecz został powiększony, aby zwiększyć jego moc. Według ekspertów tak duży miecz nie służył do walki i nie był używany w boju.

Kurhan w Tomio Maruyama, w którym znaleziono olbrzymi miecz, jest największym w Japonii. Ma średnicę 109 m i pochodzi z końca IV wieku, z okresu Yamato, a dokładnie z Kofun. Badacze twierdzą, że należał do potężnej osoby, która wspierała ówczesnych władców.

Miedziane lustro w kształcie tarczy ma 64 cm długości, 31 cm szerokości i 0,5 cm grubości. Wiele znalezionych miedzianych luster jest okrągła i kwadratowa. Lecz nie znaleziono dotąd lustra w ksztatcie tarczy. Ani w takim rozmiarze.

Naohiro Toyoshima, profesor archeologii na Uniwersytecie Nara, powiedział, że rytualny miecz i lustro mogą wskazywać, że dana osoba była zaangażowana w sprawy wojskowe i rytualne.

Obiekty odkrył 32-letni Riku Murase, członek zespołu. Powiedział, że długość miecza była tak zdumiewająca, że jego zespół początkowo myślał, że to kilka mieczy. Myślał również, że znaleźli unikalną płytę z brązu.

Moim marzeniem było wykopanie lustra. Kto by pomyślał, że będzie to coś tak niesamowitego

– powiedział.

Okres, w którym zbudowano Tomio Maruyama zbiegł się z ekspansją potęgi królestwa Yamato, ale nazywny jest „pustym IV wiekiem”, o którym nie wspomina się w chińskich książkach historycznych, a pochówki z tego okresu nie są znane.

Kazuo Ichise, emerytowany profesor Uniwersytetu Tachibana w Kioto, uważa, że

unikalne dobra grobowe są produktem okresu zmian w czasach, a pochówki są głowami lokalnych rodzin wschodzących mocarstw, które wspierały władzę królewską.

Grobowiec Tomio Maruyama ma średnicę około 109 m i jest to największy okrągły kurhan w Japonii.. Rada Edukacji Miasta Nara nieprzerwanie bada ten obszar od 2017.

Teren wykopalisk jest udostępniony do zwiedzania w sobotę od 12:30 do 15:00, a w niedzielę od 10:00 do 15:00. Lustro i miecz nie będą narazie eksponowane, ponieważ w tej chwili są poddawane pracom konserwatorskim. Skarby zostały już zarejestrowane jako skarby narodowe Japonii.

Okres Kofun

Okres Yamato (大和時代, Yamato-jidai) był okresem w historii Japonii od powstania władzy centralnej około 250 roku do ustanowienia ostatecznej stolicy w Heijo (Nara) w 710 roku. Nazwa pochodzi od doliny rzeki, w której cesarze początkowo mieli swoje imperium.

Okres ten obejmuje dwa mniejsze okresy: okres Kofun (300-538) i okres Asuka (538-710). To właśnie z okresu Kofun pochodzi znaleziony największy miecz w Japonii.

Japonia była pierwotnie podzielona na uji, rodzaj klanów. Ci uji z czasem utworzyli konfederacje, kuni. Yamato był prawdopodobnie pierwotnie jednym z tych kuni, ale udało mu się, prawdopodobnie poprzez sojusze, wypracować sobie drogę do swego rodzaju przywódcy w federacji kuni. Około 500 roku Imperium Yamato rozciągało się od Kiusiu do Kant. Południowe Kiusiu i Tohoku na północy pozostały poza wpływem Yamato.

Początki historii Imperium Yamato jest mało znana. Wzrost źródeł następuje od czasów cesarzy Ojin i Nintoku z IV wieku. Okres Kofun jest najwcześniejszą erą zapisanej historii w Japonii, ale badania zależą w dużej mierze od archeologii, a chronologia źródeł historycznych jest zniekształcona. Słowo kofun w języku japońskim oznacza rodzaj kurhanu z tej epoki.

Grobowce Kofun (古墳, „stary grobowiec”) to kurhany, które zostały zbudowane dla ludzi klasy rządzącej od III do VII wieku. Charakterystyczne ziemne kopce są związane z bogatymi rytuałami pogrzebowymi tamtych czasów.

Kopce zawierały duże kamienne komory grobowe. Niektóre z nich otoczone są fosami. Kofun miał wiele kształtów, z których okrągły i kwadratowy był najprostszy. Kofun ma rozmiar od kilku metrów do ponad 400 metrów długości.

Fot. RADA EDUKACJI MIASTA NARA / KYODO

Źródło: Kyodo News, historykon.pl